Πώς είναι η χειρουργική επέμβαση για τη διόρθωση του ρινικού διαφράγματος;

Τα ελαττώματα του ρινικού διαφράγματος είναι μια κοινή παθολογία σε παιδιά και ενήλικες και απαιτούν ριζική (χειρουργική) θεραπεία. Αυτή η παθολογία δεν είναι απειλητική για τη ζωή, αλλά είναι ένα έντονο αισθητικό ελάττωμα. Η διόρθωση του ρινικού διαφράγματος (σηπτοπλαστική) πραγματοποιείται σύμφωνα με αυστηρές ενδείξεις.

Ποικιλίες και αιτίες διαφραγματικών ελαττωμάτων

Υπάρχουν οι ακόλουθοι τύποι ελαττωμάτων:

1. Καμπυλότητα. Μια κατάσταση στην οποία το ρινικό διάφραγμα αποκλίνει από έναν ευθύ άξονα. Αυτή η παθολογία είναι μια κοινή αιτία χρόνιας ρινίτιδας, δυσκολίας στην αναπνοή, ιγμορίτιδας και αμυγδαλίτιδας (φλεγμονή των αμυγδαλών). Η καμπυλότητα είναι φυσιολογική (συγγενής), τραυματική και αντισταθμιστική (στο πλαίσιο των πολύποδων), σχήματος S, οριζόντια, σχήματος C, κάθετη, εμπρός ή πίσω.
2. Διάτρηση. Με αυτήν την παθολογία, σχηματίζεται μια διαμπερή οπή στον ιστό του χόνδρου. Η παθολογία εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της ρήξης του ιστού του περικαρτιγίου και της αποκόλλησης του υποβλεννογόνου.
3. Η πλάτη του καθίσματος βυθίζεται. Εμφανίζεται στο πλαίσιο του τραύματος και του αποστήματος. Χαρακτηρίζεται από ισοπέδωση του οστικού ιστού και συντόμευση της πλάτης.

Οι πιο συχνές αιτίες ενός αποκλίνοντος ρινικού διαφράγματος είναι:

1. Τραυματισμοί (μώλωπες, πτώσεις). Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει άντρες και αγόρια. Οι αθλητές (μπόξερ, μαχητές καράτε, παλαιστές, μαχητές μικτών πολεμικών τεχνών) είναι πιο επιρρεπείς σε τραυματισμούς. Το ελάττωμα αναπτύσσεται με έντονο αντίκτυπο, στο πλαίσιο του οποίου μετατοπίζεται η οστεοχονδρική πλάκα. Οι παραμορφώσεις εμφανίζονται συχνά όταν υπάρχει ακατάλληλη πρόσφυση μετά από κάταγμα.
2. Μη φυσιολογική ανάπτυξη των οστών του κρανίου. Το μεγάλο μέγεθος της ρινικής κοιλότητας ενθαρρύνει την κάμψη του διαφράγματος, η οποία είναι μια αντισταθμιστική απόκριση.
3. Σπάνιες ανωμαλίες (ισχυρή ανάπτυξη του βασικού Jacobson). Περιορίζει το χώρο για την ανάπτυξη και ανάπτυξη του διαφράγματος.
4. Χρόνια μονομερής ρινίτιδα. Η μονομερής ρινική συμφόρηση μπορεί να προκαλέσει καμπυλότητα.
5. Όγκοι.
6. Αποστήματα
7. Υπερτροφία (πολλαπλασιασμός) των κόλπων.
8. Περίπλοκη κληρονομιά (καμπυλότητα της μύτης στους γονείς).
9. Πολύποδες.

Εξωτερικές εκδηλώσεις και εσωτερικά συμπτώματα

Όταν ένα άτομο έχει στραβωμένο ρινικό διάφραγμα, είναι πιθανά τα ακόλουθα συμπτώματα:

1. Τραυματισμός στην αναπνοή μέσω της μύτης. Μπορεί να είναι τόσο ελαφρύ και βαρύ που ένα άτομο αναπνέει μόνο από το στόμα του. Η απουσία αυτού του συμπτώματος δεν αποκλείει την παρουσία ελαττώματος.
2. Χρόνια ρινίτιδα. Εμφανίζεται ως αποτέλεσμα μειωμένου αερισμού και πολλαπλασιασμού μικροβίων.
3. Συχνές αλλεργικές αντιδράσεις.
4. Μποτιλιάρισμα.
5. Οίδημα της βλεννογόνου μεμβράνης.
6. Ενας πονοκέφαλος. Εμφανίζεται στο πλαίσιο της συμφόρησης, επιπλοκές με τη μορφή ιγμορίτιδας (ιγμορίτιδα), αυξημένη πίεση στη βλεννογόνο μεμβράνη και ερεθισμός των υποδοχέων.
7. Συνηθισμένα επεισόδια του ARVI. Εκδηλώνεται με βήχα, φτέρνισμα, πυρετό.
8. Ξηρά βλεννογόνους.
9. Ρινορραγίες.
10. Απνοια ύπνου. Αναπνευστική ανακοπή στον ύπνο.
11. Ρόγχος.
12. Διαταραχή ύπνου.
13. Ασθενικές εκδηλώσεις με τη μορφή μειωμένης απόδοσης, λήθαργου, αδυναμίας. Ο λόγος είναι η έλλειψη οξυγόνου.
14. Αλλαγή στο σχήμα της μύτης (απόκλιση, κατάθλιψη της πλάτης).
15. Επιδείνωση της προσοχής και της μνήμης.

Τα συμπτώματα όπως βήχας, εφίδρωση, μειωμένη αίσθηση οσμής, εμβοές, ξηρότητα, θρέψη, αλλαγές στις εκφράσεις του προσώπου (ανοιχτό στόμα, αλλαγμένο δάγκωμα) είναι λιγότερο συχνές.

Διάγνωση της σοβαρότητας του ελαττώματος

Οι ακόλουθες μελέτες μπορούν να σας βοηθήσουν να εντοπίσετε το ελάττωμα και τη σοβαρότητά του:

1. Υπολογιστική τομογραφία (ανιχνεύει αγκάθια, χτένες και συναφείς ασθένειες).
2. Μαγνητική τομογραφία. Γίνεται όταν υπάρχει υποψία για νεόπλασμα.
3. Ρινοσκόπηση (εξέταση της ρινικής κοιλότητας).
4. Ενδοσκόπηση. Χρησιμοποιείται σωλήνας με κάμερα.
5. Ρινομετρία (μεταβολή στις ροές του αέρα και βαθμός διαταραχής της συμφόρησης).
6. Οπτική επιθεώρηση.

Επιπλέον, πραγματοποιούνται αναλύσεις (τεστ αλλεργίας, βακτηριολογικές εξετάσεις επιχρισμάτων, κλινικές εξετάσεις αίματος) και έρευνα.

Μέθοδοι θεραπείας

Το ελάττωμα μπορεί να εξαλειφθεί μόνο μέσω χειρουργικής επέμβασης. Η επέμβαση ονομάζεται ρινοπλαστική. Η συντηρητική θεραπεία είναι αναποτελεσματική.

Ποιοι γιατροί πρέπει να επικοινωνήσουν

Εάν έχετε συμπτώματα από ένα διαφραγματικό ελάττωμα, θα πρέπει να δείτε έναν γιατρό ΩΡΛ (ΩΡΛ). Μπορεί επίσης να χρειαστεί να συμβουλευτείτε έναν χειρουργό.

Συντηρητική θεραπεία

Η συντηρητική θεραπεία στοχεύει στην εξάλειψη του οιδήματος και των συμπτωμάτων (ρινική καταρροή, δυσκοιλιότητα). Μπορούν να χρησιμοποιηθούν αλατούχα διαλύματα, σπρέι αγγειοσυσταλτικών και σταγόνες. Συχνά εκτελείται θεραπεία με λέιζερ.

Χειρουργική επέμβαση (σηπτοπλαστική)

Η Septoplasty είναι μια χειρουργική διόρθωση του ρινικού διαφράγματος. Τις περισσότερες φορές γίνεται ενδοσκοπικά χωρίς τομές χρησιμοποιώντας οθόνη και κάμερα. Τα πλεονεκτήματά του περιλαμβάνουν:

• ταχεία αποκατάσταση
• Αποδοτικότητα;
• Απλότητα;
• ελάχιστη απώλεια αίματος και τραύμα.
• την παρουσία αντισηπτικού αποτελέσματος (κατά τη χρήση λέιζερ).

Η μέθοδος εκτομής ή septochondroprotection χρησιμοποιείται λιγότερο συχνά. Πριν από τη septoplasty, λαμβάνονται υπόψη ο βαθμός δυσκολίας της ρινικής αναπνοής και η ηλικία του ασθενούς.

Ενδείξεις για χειρουργική επέμβαση

Οι ενδείξεις για τη λειτουργία της μύτης είναι:

• Δυσκολία αναπνοής;
• η παρουσία χρόνιας ρινίτιδας.
• Μόλυνση αυτιού;
• έντονο πονοκέφαλο
• έντονο αισθητικό ελάττωμα.
• Ιγμορίτιδα;
• άφθονο ροχαλητό?
• κανονικές ρινορραγίες.

Αντενδείξεις για τη λειτουργία

Η χειρουργική διόρθωση του ρινικού διαφράγματος αντενδείκνυται:

• ηλικιωμένοι ασθενείς,
• με αιμορροφιλία (διαταραχή αιμορραγίας),
• σοβαρή καρδιακή νόσο,
• ψυχικές διαταραχές
• Διαβήτης,
• Καρκίνος,
• σοβαρές μορφές μόλυνσης,
• αρτηριακή υπέρταση,
• κατά τη διάρκεια της περιόδου ανθοφορίας των φυτών (με αλλεργίες),
• κατα την εγκυμοσύνη,
• Θηλασμός του μωρού.

Προετοιμαστείτε για τη septoplasty

Το ίσιωμα της μύτης πραγματοποιείται μετά από εξετάσεις (για HIV, σύφιλη, πήγματα), διαβούλευση με έναν ειδικό (θεραπευτή, γιατρό ΩΡΛ, αναισθησιολόγος), προαγωγή και αναισθησία.

Το προηγούμενο βράδυ, συνιστάται να τρώτε και να καθαρίζετε τα έντερα το αργότερο στις 6 μ. μ.

Είναι σημαντικό να απολυμανθεί η στοματική κοιλότητα (για τη θεραπεία όλων των ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του πονόλαιμου, της ρινίτιδας, της φαρυγγίτιδας).

Για τις γυναίκες, συνιστάται να αποκαταστήσετε το σωστό σχήμα της μύτης 2 εβδομάδες μετά την εμμηνόρροια.

Χαρακτηριστικά της μετεγχειρητικής περιόδου

Μετά την επέμβαση για τη διόρθωση του ρινικού διαφράγματος, είναι απαραίτητο:

• Φορέστε βαμβακερές τούρντες στη μύτη για 1-2 ημέρες
• Λήψη αντιβιοτικών για προφυλακτικούς σκοπούς.
• παρατηρείται από γιατρό (ένας ειδικός πρέπει να ξεπλένει τη μύτη, να τον καθαρίζει από κηλίδες και αίμα)

Απαγορεύσεις κατά την περίοδο αποκατάστασης

Μετά τη ρινοπλαστική, συνιστάται:

• αποφύγετε υψηλά φορτία.
• αρνούνται να επισκεφθούν λουτρά και σάουνες.
• Μην διαλέξετε τη μύτη σας.
• μην υπερψύχετε.
• Εξαιρέστε τις πτώσεις πίεσης και θερμοκρασίας (άρνηση πτήσης, ανάβαση, κολύμπι).

Η αποτελεσματικότητα της χειρουργικής διαδικασίας

Οι φωτογραφίες των ανθρώπων πριν και μετά την επέμβαση διαφέρουν δραματικά.

Η αφαίρεση του ελαττώματος εξαλείφει το καλλυντικό ελάττωμα και όλα τα συμπτώματα και διευκολύνει την αναπνοή.

Η απόδοση φτάνει το 95-100%.

Επιπλοκές μετά τη διόρθωση του ρινικού διαφράγματος

Διόρθωση του ρινικού διαφράγματος στο παρόν στάδιο ανάπτυξης της ιατρικής, η επέμβαση είναι απλή. Ωστόσο, μπορεί να υπάρξουν μετεγχειρητικές επιπλοκές.

Οι συνέπειες της επέμβασης μπορεί να είναι προσκόλληση, σύντηξη ιστού, αιμάτωμα ή σχηματισμός αποστήματος, λοιμώξεις, αναισθητικές αλλεργίες, βλάβη στο αιμοειδές οστό, μειωμένη αίσθηση οσμής, διάτρηση, οπτικές διαταραχές και νευρική βλάβη.